مقایسه اثرات تزریق داخل مفصلی پتیدین با بوپیواکایین ۵/۰% پس از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان بی دردی بعد از عمل

زمینه و هدف: یکی از روشهای کنترل درد بعد از آرتروسکوپی زانو، تزریق داخل مفصلی مورفین با یا بدون بی حس کننده موضعی می باشد. پتیدین، مخدری است که دارای اثرات ضعیف بی حس کننده موضعی نیز می باشد. هدف از انجام این مطالعه، مقایسه اثرات بی دردی تزریق داخل مفصلی پتیدین، بوپیواکایین 5/0% و مخلوط آنها بعد از پایان آرتروسکوپی زانو بر میزان درد پس از عمل بوده است. روش بررسی: 60 بیمار بزرگسال ii و i asa(american society of anesthesiologist&apos;s) کاندید آرتروسکوپی زانو، تحت بیهوشی عمومی، در 3 گروه 20 نفری تحت مطالعه کارآزمایی بالینی دو سویه کور قرار گرفتند. پیش داروی بیهوشی(میدازولام و آلفنتانیل)، القاء بیهوشی(پروپوفول و آتراکوریوم) و نگهداری بیهوشی(انفوزیون پروپوفول و آلفنتانیل توسط پمپ انفوزیون و نیز اکسیژن و نیتروس اکساید 50% و تکرار آتراکوریوم) در تمام بیماران یکسان بود. در پایان جراحی، 20 میلی لیتر محلول، توسط ارتوپد به داخل مفصل تزریق گردید. این محلول در گروه b، حاوی بوپیواکایین 5/0%، در گروه m، حاوی 100 میلی گرم پتیدین و نرمال سالین و در گروه bm، حاوی بوپیواکایین 5/0% و 100 میلی گرم پتیدین بود. متیل پردنیزولون به میزان 40 میلی گرم نیز به محلول تمام بیماران اضافه گردید. پس از انتقال به بخش، دستگاه پمپ تزریق وریدی pcia(patient controlled iv analgesia) حاوی فنتانیل، برای کنترل درد به بیماران وصل گردید. مدت بی دردی بعد از عمل، نمره درد در ساعات 2، 6و 12 پس از عمل، زمان درخواست مسکن بعد از عمل، مقدار فنتانیل مصرفی در طول 24 ساعت اول و نیز بروز عوارض، مورد ارزیابی قرار گرفتند. آنالیز آماری با استفاده از آزمون های آنووای یکطرفه، توکی، kruskal-wallis، من ویتنی(برای متغیرهای کمی) و آزمون مجذور کای یا فیشر(برای متغیرهای کیفی) صورت گرفت. یافته ها: طول مدت بی دردی بعد از عمل در گروه bm، طولانی تر از دو گروه دیگر بود ولی گروه m، تفاوت معنی داری با گروه b نداشت(به ترتیب 51±211، 40±72 و 34±51 دقیقه). زمان اولین درخواست مسکن در گروه bm، طولانی تر از دو گروه دیگر و در گروه m نیز، طولانی تر از گروه b بود[به ترتیب 38±300، 60±132 و 45±82 دقیقه(05/0p<)]. همچنین، مقدار فنتانیل مصرفی در گروه bm، کمتر از دو گروه دیگر و در گروه m نیز کمتر از گروه b بود[به ترتیب 52±307، 98±352 و 105±382 میکروگرم(05/0p<)]. هر چند میانگین نمره درد در تمام بیماران پایین بود و در ساعت ششم و دوازدهم، تفاوت معنی داری بین گروه ها دیده نشد، ولی گروه bm، نمره درد کمتری در ساعت دوم داشت(05/0p<). رضایتمندی بیماران در گروه bm، اختلاف معنی داری با دو گروه دیگر داشت(05/0p<)، عوارض قابل توجهی نیز مشاهده نگردید. نتیجه گیری: تزریق داخل مفصلی پتیدین در پایان آرتروسکوپی زانو می تواند به عنوان جایگزینی برای بوپیواکایین باشد. بعلاوه، مخلوط پتیدین و بوپیواکایین می تواند باعث تشدید اثرات هر کدام از این دو دارو به تنهایی شود.